Eiland leven-back to basic en reunie met ons girl squad
11 juni 2018 - Koh Ta Kiev, Cambodja
In de bus naar Cambodja zit ik met onder andere 2 Engelse jongens- Greg en Josh. Blijkbaar kennen ze mij al van Vietnam en ben ik ze 3 tegengekomen. Helaas geen indruk op mij gemaakt dus voor mij de 1e kennismaking. Vanaf nu zal ik deze twee goede vrienden nooit meer vergeten. We zijn vanaf deze dag een team, drie musketiers op pad!
Koh Ta Kiev
Ik heb viavia gehoord over een back to basic eiland, waar geen electtriciteit is, waar geen wifi is, waar geen toilet of douche. De jongens zijn in! Dus pakken we een boot naar Koh ta Kiev treehouse bay Ten103 genaamd. Ons kleine gekleurde bootje komt aan in de jungle, met een paar bamboo hutjes, wat hippies, een bar en verder niks. Paradijs!!!! Kennen jullie de film 'the Beach' met Leonardo Di Caprio? Zo nee, kijk deze eens en het is voor ons realiteit.
Ik leer te poepen in een gat, douchen doe ik met regenwater, telefoon heb ik niet nodig en zo kom ik in de leukste situaties. We plannen hier 2 nachten maar blijven er 5. We helpen ze mee met het maken van een dikke raft. Zoeken naar rubbish op stranden zodat we van touw een hangmat kunnen maken die in het water drijft. Piepschuim stoppen we in een zak die we vast knopen en dan als drijvend eronder vastmaken. Plastic flessen hergebruiken we, dit halen we uiteraard allemaal van het strand. Oud hout dat aangespoeld is dient als basis om te zitten. Hele dagen kunnen we dit doen. We drinken wat, ontdekken het eiland in de wilde jungle, zingen en dansen, zien de mooiste natuur en savonds zitten we met iedereen kaartspelen te spelen of 'wie ben ik' met een papiertje op je hoofd. Dit doen we lekker met kaarjes aan want electtriciteit hebben we niet😁
Er is 1 ander hostel aan de andere kant van het eiland. Dit willen we met ons musketiers team en nog een andere Aussie jongen ontdekken Last Point heet het. De heenweg is al een avontuur, we verdwalen en klimmen over hoge rotspartijen. De terugweg is het donker, hebben we geen zaklamp en heeft niemand meer een normaal richtigsgevoel of balans. Zo eindigen we 2,5 uur lang verdwaald in de jungle, al vallend in de bosjes. Zo gebeurt er elke avond wel iets en is het nooit saai😋
We besluiten naar een ander eiland te gaan, Kohrong Samloem. Een klein paradijsje op aarde met wit strand, helder water en geen verkeer. Wel is hier toerisme wat het anders maakt. Maxime uit Vietnam komt ook langs. Yea Dutchies reunion, zo leuk!!! De dag erna komt onze vriendin Charlie ook uit Vietnam. Met de jongens klikt het ook goed en goh wat moeten we elke keer lachen. Op het eiland lopen we een beetje met de honden daar, gaan we een tocht doen door de jungle naar een ander strand, drinken we vooral cocktails voor 2 euro en eten we de hele dag. Het is een zwaar leven en we kunnen het dan ook niet helpen dat we hier zo moe van worden. 🙄
Op den duur voel je gewoon dat je iets met je leven wil doen, Maxime ik en jongens vertrekken naar Kampot. Een beetje alternatief stadje waar elke dag wat te doen is. Charlie komt daar een dagje later aan en zo zijn we weer samen. Het maakt ons gelukkig. Soms heb je gewoon even vriendinnen nodig❤️ Kampot gaat verder in de volgende blog. Liefs, Lau
Koh Ta Kiev
Ik heb viavia gehoord over een back to basic eiland, waar geen electtriciteit is, waar geen wifi is, waar geen toilet of douche. De jongens zijn in! Dus pakken we een boot naar Koh ta Kiev treehouse bay Ten103 genaamd. Ons kleine gekleurde bootje komt aan in de jungle, met een paar bamboo hutjes, wat hippies, een bar en verder niks. Paradijs!!!! Kennen jullie de film 'the Beach' met Leonardo Di Caprio? Zo nee, kijk deze eens en het is voor ons realiteit.
Ik leer te poepen in een gat, douchen doe ik met regenwater, telefoon heb ik niet nodig en zo kom ik in de leukste situaties. We plannen hier 2 nachten maar blijven er 5. We helpen ze mee met het maken van een dikke raft. Zoeken naar rubbish op stranden zodat we van touw een hangmat kunnen maken die in het water drijft. Piepschuim stoppen we in een zak die we vast knopen en dan als drijvend eronder vastmaken. Plastic flessen hergebruiken we, dit halen we uiteraard allemaal van het strand. Oud hout dat aangespoeld is dient als basis om te zitten. Hele dagen kunnen we dit doen. We drinken wat, ontdekken het eiland in de wilde jungle, zingen en dansen, zien de mooiste natuur en savonds zitten we met iedereen kaartspelen te spelen of 'wie ben ik' met een papiertje op je hoofd. Dit doen we lekker met kaarjes aan want electtriciteit hebben we niet😁
Er is 1 ander hostel aan de andere kant van het eiland. Dit willen we met ons musketiers team en nog een andere Aussie jongen ontdekken Last Point heet het. De heenweg is al een avontuur, we verdwalen en klimmen over hoge rotspartijen. De terugweg is het donker, hebben we geen zaklamp en heeft niemand meer een normaal richtigsgevoel of balans. Zo eindigen we 2,5 uur lang verdwaald in de jungle, al vallend in de bosjes. Zo gebeurt er elke avond wel iets en is het nooit saai😋
We besluiten naar een ander eiland te gaan, Kohrong Samloem. Een klein paradijsje op aarde met wit strand, helder water en geen verkeer. Wel is hier toerisme wat het anders maakt. Maxime uit Vietnam komt ook langs. Yea Dutchies reunion, zo leuk!!! De dag erna komt onze vriendin Charlie ook uit Vietnam. Met de jongens klikt het ook goed en goh wat moeten we elke keer lachen. Op het eiland lopen we een beetje met de honden daar, gaan we een tocht doen door de jungle naar een ander strand, drinken we vooral cocktails voor 2 euro en eten we de hele dag. Het is een zwaar leven en we kunnen het dan ook niet helpen dat we hier zo moe van worden. 🙄
Op den duur voel je gewoon dat je iets met je leven wil doen, Maxime ik en jongens vertrekken naar Kampot. Een beetje alternatief stadje waar elke dag wat te doen is. Charlie komt daar een dagje later aan en zo zijn we weer samen. Het maakt ons gelukkig. Soms heb je gewoon even vriendinnen nodig❤️ Kampot gaat verder in de volgende blog. Liefs, Lau
