FIJI, verblijf bij de locals en einde Fiji

Homestay bij de locals
Ik besluit mee te gaan met Lisa en Isobel. Zij verblijven in een local huis en gelukkig hebben ze nog een plek vrij voor me. Hier verblijft een Oostenrijks gezin, een Duitse meid en een Israëlische jongeman. We worden beschouwd als familie en moeten ons dus ook aan de regels houden van de village. Er is een chief, kledingdracht, regels omtrent het eten en het helpen in het dorp. Het heeft wel wat! De eerste dag wordt ons al direct gevraagd om te helpen met de boot op het strand tillen. Verder ontmoeten we het dorp en is iedereen super geïnteresseerd.

We eten gezellig samen, welgeteld op de grond. We danken voor het eten en daarna gaan wij onze eigen weg. De dag erna gaan we snorkelen en zwemmen met haaien!! O mijn god, als eerste spring ik in het water ergens midden op de zee. De rest volgt en iedereen is eigenlijk heel bang. Op den duur zien we de haaien rondzwemmen onder ons, soms zwemmen ze iets hoger en raken ze je zijkant aan. Nou ik kan je vertellen, dan denk je dat het leven even voorbij is.

Al gauw kom je erachter dat het vriendelijke haaien zijn, ze tillen ze op aan de staart en je kan ze aanraken. Maar hoe je het ook went of keert, het blijven wel wilde dieren. Wat een ervaring, dit was geweldig. De rest van de dag chillen we vooral en dit doen we voortdurend. Ze noemen het hier Fiji time, voor elk moment van de dag. Soms lopen we even naar een ander resort voor een bier ofz, want alcohol doen ze niet aan in 'the village'. Met Lisa, Patrick en het Costa Ricaanse koppel doen we een sunsethike helemaal de berg op. Zweten als een malle, maar het was het waard. We komen redelijk op tijd terug, drinken wederom kava met de locals en zo is er weer een dag voorbij.

Ik vertrek naar de buren toe een resort, daar is het super gezellig! Ontmoet weer nieuwe mooie mensen en we spelen volleybal en voetbal. Ik was keeper en mede door mij hebben we gewonnen wiehoe! In het resort is op zondag een kerkdienst, die uiteraard bijgewoond en zelfs meegezongen in het Fijian. Ook ga ik met Patrick de zee op om met Mantarays te zwemmen. Deze roggen zijn wel 4 meter lang en openen de mond, om vis te eten nou dan schrik je wel even. Patrick heeft een video gemaakt, wow wowow. Ps. Ik was vooral bezig met zwemmen tegen de stroming maar gelukkig heb ik ze wel gezien. Dan komt het moment dat we opgehaald worden door de boot om terug te gaan naar mainland. We stappen met 8 personen en alle bagage in het kleine boot, die ons vervolgens brengt naar de grote. De motor doet het niet... Hij probeert wat en doet wat en dan bam zo de boot op standje maximaal😂 de boot trekt helemaal omhoog en mensen vallen er bijna uit. Oh, hilarisch dit hahaha! Eilandhoppen is voorbij na een hele week met mooie mensen.

Op mainland meet ik met Richard, hangen de hele nacht ongeveer rond over en nergens en de kater erna was enorm. Goed begin weer👌 De dagen erna chil ik vooral met de mensen die allemaal terug zijn op mainland. 'Jezus' kwam ook weer om de hoek kijken van een week geleden, We dineren en drinken vooral, sunset kijken elke avond want ja wat moet je anders doen? Met Jezus heb ik de hele dag gekletst en aan het einde van de nacht hebben we gehuild van het lachen. Wat waren wij in een hilarische toestand oioioi goede tijd en positieve vibes. Tijd om weer afscheid van iedereen te nemen, dat is een heibel punt altijd. Want iedereen vindt het ronduit kut en wil het liefst samenblijven maar zo werkt het reizen niet. Ondertussen word ik iets makkelijker, maar het blijft uiteraard wel een emotioneel drama ietwat gebagatelliseerd. Dit was Fiji, wat een prachtige cultuur, lieve mensen, gezellige backpackers, mooie avonturen op de boot, wat een fantastisch land! Zal ik terugkomen in dit paradijs? Ik wil helemaal niet weg maar ik doe het wel. Op naar Vietnam!!