Cambodia- killingfields en de girlsquad
20 juni 2018 - Phnom Penh, Cambodja
Cambodja
Ik realiseer me dat ik zo lang achterloop met mijn avonturen op de blog. Deze reis is namelijk zo bijzonder voor me dat ik bijna zou zeggen dat ik te druk met mooie lieve mensen om me heen.
In Cambodja reis ik nog steeds samen met Maxime en de twee Engelse jongens Josh en Greg. Deze jongens laten me elke dag weer lachen en Maxime is een goede toevoeging aan onze buddiegroep. De jongens zijn net een getrouwd homostel, samen op de roze scooter overal naartoe. Discussieren over 2 dollar, wie heeft wat betaald noem het maar op. Maxime en ik vinden dit dus heel hilarisch!
In Kampot de eerste halte na de eilanden doen we roadtrips met de motor door kleine dorpjes, naar watervallen, naar een verlaten casino, gaan we naar nachtmarktjes en gaan we natuurlijk ook gewoon op stap. Dan komt er een moment dat de jongens met hun tijdslimiet zitten en dus doortrekken. Niet leuk! De dag erna komt onze derde musketier van de girlsquad, Charlie! We zijn weer compleet. We genieten van elkaars weerzien en beleven de gekste nachten in Kampot. Ons hostel is daarnaast ook erg gezellig. Zo kunnen we met hele hostel gewoon ons hele dagen vermaken met een drankje in het zwembad. Sterker nog, ze gooien het biertje in het zwembad voor je! Wat wil je nog meer...
Voor mij wordt het tijd om door te gaan, ik voel dat ik weer een stadje verder wil. Daarom trek ik in mijn eentje naar Phnom Penh. Hier vind je de Killing Fields van ongeveer 30.000 overleden Cambodjanen in de Red Khmer tijd. Een verschrikkelijke geschiedenis is hier geweest. Maar liefst 3 miljoen onschuldige, slimme en liefdevolle families worden geslacht als dieren in de jaren '70 omdat ze te slim zijn voor een arme communistische gemeenschap.
Deze killing fields bezoek ik bewust alleen, met een Nederlandse audio beleef ik de pijn bijzonder heftig. Je ziet tanden bovenkomen door de regen vanuit de massagraven en duizenden schedels geclassificeerd op leeftijd en de manier van overlijden. Ik was blij dat ik deze bijzondere plek in mijn eentje heb kunnen beleven. Na vele tranen pak ik mijn motor weer en probeer mijn hoofd leeg te maken. Dit lukt! Onderweg ontmoet ik weer wat backpackers en maak er een leuk praatje mee.
Na deze dag pak ik weer de bus nu naar Siem Reap. Whoop whoop een leuke stad met veel dingen te doen. Hier ontmoet ik Justin uit Groningen weer, die ik in Kampot ontmoet heb. We gaan samen naar het circus, gaan met zijn vrienden lunchen en we eindigen uiteraard weer in een kroeg. Verder doe ik overdag een typische Cambodjaanse vechtsport, pak ik de mountainbike, huur ik samen met wat Australiërs een tuktuk om de ruralside van het land te beleven. Ik vermaak me hier wederom erg goed! In de avonden ga ik alleen naar het park, daar gaan de locals altijd sporten. Ze doen bijvoorbeeld aerobics, dansen en tennissen. Ik doe met ze mee als enige blanke en letterlijk iedereen vindt het geweldig. (waaronder ik) Niemand spreekt Engels en ik heb alsnog de meest bijzondere gesprekken met handen en voeten.
Na drie weken Cambodja voel ik dat ik doorwil reizen naar Thailand. Meer toerisme en meer dingen te doen naar mijn idee. Ik pak de bus naar Bangkok.
Cambodja, ik heb van je genoten! De mensen zijn vriendelijk, bijzonder nieuwsgierig, goed voor dieren en met veel respect kijk ik terug op deze bevolking! Want waar zij nu staan in vergelijking met 30 jaar terug, is mind blowing 😘
Ik realiseer me dat ik zo lang achterloop met mijn avonturen op de blog. Deze reis is namelijk zo bijzonder voor me dat ik bijna zou zeggen dat ik te druk met mooie lieve mensen om me heen.
In Cambodja reis ik nog steeds samen met Maxime en de twee Engelse jongens Josh en Greg. Deze jongens laten me elke dag weer lachen en Maxime is een goede toevoeging aan onze buddiegroep. De jongens zijn net een getrouwd homostel, samen op de roze scooter overal naartoe. Discussieren over 2 dollar, wie heeft wat betaald noem het maar op. Maxime en ik vinden dit dus heel hilarisch!
In Kampot de eerste halte na de eilanden doen we roadtrips met de motor door kleine dorpjes, naar watervallen, naar een verlaten casino, gaan we naar nachtmarktjes en gaan we natuurlijk ook gewoon op stap. Dan komt er een moment dat de jongens met hun tijdslimiet zitten en dus doortrekken. Niet leuk! De dag erna komt onze derde musketier van de girlsquad, Charlie! We zijn weer compleet. We genieten van elkaars weerzien en beleven de gekste nachten in Kampot. Ons hostel is daarnaast ook erg gezellig. Zo kunnen we met hele hostel gewoon ons hele dagen vermaken met een drankje in het zwembad. Sterker nog, ze gooien het biertje in het zwembad voor je! Wat wil je nog meer...
Voor mij wordt het tijd om door te gaan, ik voel dat ik weer een stadje verder wil. Daarom trek ik in mijn eentje naar Phnom Penh. Hier vind je de Killing Fields van ongeveer 30.000 overleden Cambodjanen in de Red Khmer tijd. Een verschrikkelijke geschiedenis is hier geweest. Maar liefst 3 miljoen onschuldige, slimme en liefdevolle families worden geslacht als dieren in de jaren '70 omdat ze te slim zijn voor een arme communistische gemeenschap.
Deze killing fields bezoek ik bewust alleen, met een Nederlandse audio beleef ik de pijn bijzonder heftig. Je ziet tanden bovenkomen door de regen vanuit de massagraven en duizenden schedels geclassificeerd op leeftijd en de manier van overlijden. Ik was blij dat ik deze bijzondere plek in mijn eentje heb kunnen beleven. Na vele tranen pak ik mijn motor weer en probeer mijn hoofd leeg te maken. Dit lukt! Onderweg ontmoet ik weer wat backpackers en maak er een leuk praatje mee.
Na deze dag pak ik weer de bus nu naar Siem Reap. Whoop whoop een leuke stad met veel dingen te doen. Hier ontmoet ik Justin uit Groningen weer, die ik in Kampot ontmoet heb. We gaan samen naar het circus, gaan met zijn vrienden lunchen en we eindigen uiteraard weer in een kroeg. Verder doe ik overdag een typische Cambodjaanse vechtsport, pak ik de mountainbike, huur ik samen met wat Australiërs een tuktuk om de ruralside van het land te beleven. Ik vermaak me hier wederom erg goed! In de avonden ga ik alleen naar het park, daar gaan de locals altijd sporten. Ze doen bijvoorbeeld aerobics, dansen en tennissen. Ik doe met ze mee als enige blanke en letterlijk iedereen vindt het geweldig. (waaronder ik) Niemand spreekt Engels en ik heb alsnog de meest bijzondere gesprekken met handen en voeten.
Na drie weken Cambodja voel ik dat ik doorwil reizen naar Thailand. Meer toerisme en meer dingen te doen naar mijn idee. Ik pak de bus naar Bangkok.
Cambodja, ik heb van je genoten! De mensen zijn vriendelijk, bijzonder nieuwsgierig, goed voor dieren en met veel respect kijk ik terug op deze bevolking! Want waar zij nu staan in vergelijking met 30 jaar terug, is mind blowing 😘
