Einde Vietnam - beroving, schieten, happy ending massage

10 juni 2018 - Ho Chi Minh City, Vietnam

Het einde van Vietnam komt eraan, dat weet ik en stiekem maakt dat me best verdrietig. Dit land is zo puur, onaangetast, rijk aan cultuur en de mensen zijn altijd aan het lachen. Ik voel me hier op mij gemak, loop met zelfvertrouwen door de straten heen en trek veel op met de locals. Ik houd ervan! Maar HCM staat op de planning, ik houd niet van grote steden maar je moet het eens gezien hebben voordat je kan oordelen !😉

HCM is een gigantische drukke en levende stad, overal scooters, overal hoertjes, drukke marktjes en gek genoeg een Mac en Starbucks. Dit alles is voor mij geen Vietnam meer, maar stiekem voel ik mij hier aardig thuis...

De eerste dag verken ik de stad en spreek ik af met Than. Than en ik komen onderweg een hele groep Nederlanders tegen die ik allemaal al ken van andere plaatsen in Vietnam. We eindigen weer in de bar en warempel kom ik daar mijn matties tegen Maxime en Klaske! Zo wordt Than een halve Nederlandse en het is super. Die nacht probeert een vietnamees op de scooter mij te beroven van mijn telefoon. Ik was zo pislink dat ik begon te schreeuwen. Gelukkig had ik mijn telefoon heel goed vast waardoor ik hem nog heb. Hij wil omdraaien en het nog eens proberen maar aangezien ik klaar was om te vechten, draaide hij toch maar niet om.

De dag erna ga ik met een aantal naar het oorlogsmuseum. Hier zie ik alles over de oorlog en hoe de Amerikanen zich gedragen hebben. Kinderen tot de dag van vandaag hebben handicaps alleen maar door de chemicalien die de Amerikanen destijds gedropt hebben. Waarom? Omdat ze de bossen wilden ruïneren. Het doet me pijn maar wat hebben de Vietnamezen zich goed hersteld. De volgende dag boek ik een tour naar de Chi Chu tunnels. We horen de verhalen aan over het leven in de oorlog van onze gids. Onze gids heeft het er moeilijk mee, hij heeft gevochten in de tunnels. We voelen allen zijn emoties en zijn allen erg stil na de tijd. Maar wat indrukwekkend om door de tunnels te kruipen. Veel mensen maken de tunnels niet af, omdat het zo ontzettend smal is. Uiteraard ga ik door tot het bittere eind, kruipend tot het einde! Tot slot mogen we gebruik maken van de schietbaan van het leger. Samen schiet ik met een Engelse jongen een magazijn leeg van M16 en A47. Wow! Nu weet ik weer waarom ik bij de politie wil(de)!

Die avond neem ik twee Engelse vrienden mee en Than voor een avondje live muziek. Aangekomen zien we dat de dames wel erg schaars gekleed zijn. Juist, we zijn zijn zojuist een hoerenclub binnen gelopen. Whatever, de muziek is goed en we hebben veel lol! Elke dag ben ik wel weer met vrienden die ik eerder ontmoet heb in Vietnam. Overdag ga ik naar een waterpark, naar de skytower (waar we onverwachts een Heineken experience tour krijgen), ga ik lokale marktjes af of eindig ik een kroeg. Elke avond is ook weer een verrassing. De laatste avond in HCM gaan we met een groep mensen een massage doen. Ook dit blijkt allemaal niet helemaal lusche. Ik krijg een boob en kont massage, eentje een happy ending, eentje helemaal niks bijzonders, eentje een mislukte happy ending. Aan het einde delen we onze ervaringen en liggen we helemaal dubbel. We hebben allemaal dezelfde prijs betaalt wat het nog grappiger maakt haha😋.

Mekong Delta
Een aantal dagen trek ik op met David uit Ierland. Samen doen we de Mekong Delta. Boeken eigenhandig een homestay in een dorpje aan de rivier zonder iets. Geen verlichting, geen muziek,, geen mens. Alleen maar kippen, houten huisjes, bier en heel goed eten. Die avond hebben we daarom ook gespendeerd aan voedsel en drinken, goede gesprekken en vooral genieten van alle rust. De volgende ochtend worden we met het bootje opgehaald om naar de floating market te gaan.

Dit is een soort markt op het water, waar we met onze gids zelf ons ontbijt samenstellen. Lekker vers kopje koffie, goede noodles soep. Jamjam. Veel lachen doen we die ochtend, onder andere omdat onze gids knettergek is! In de middag trekken David en ik eropuit met een scooter en verkennen we de stad en de dorpjes eromheen. Veel mensen leven en werken op straat, iedereen lacht je toe, er lopen koeien over straat. De wereld lacht me toe, letterlijk. In de avond trek ik naar Rach Gia. Vanaf hier gaat de volgende ochtend een ferry naar Phu Quoc.

Phu Cuoc is een Vietnamees eiland, maar is overgenomen door Russen. Overal is de tekst Russisch. Resorts overal. Niks aan. Het hostel daarentegen is wel heel goed. Dit is net een hotel, met luxe bedden en de lobby is beter dan een 4sterren hotel. Uiteraard ontmoet ik wat backpackers, besluiten we samen weer een scooter te huren en het eiland te verkennen. De langste gondel ter wereld is hier, wel 8km lang! Dit uitzicht is adembenemend. We komen aan op een ander eiland en ook dit is erg mooi. Maar nog steeds erg sfeerloos.

Het was leuk, maar had het ook kunnen missen. Daarom vertrek ik al na twee dagen met de ferry naar de andere kant van het water en dat is CAMBODJA 😁