Samoa- pas op voor paarden, varkens, honden en kippen op de weg

15 april 2018

Samoa
Een land waarover we wel 1000 blogs kunnen schrijven. Het is een derdewereld land waarbij de prijzen eerste wereld zijn. We komen aan, er staan een paar muzikanten gitaar te spelen en te zingen in de aankomsthal. De sfeer zit er al goed in, het tropische leven in de pacific gaat in.

Dit verandert al snel wanneer de beveiliging ons strenge vragen stelt en eigenlijk niet heel gastvrij zijn. We hebben 3,5 week en blijkbaar is dat nogal vreemd. Aangekomen in onze accommodatie relaxen we lekker, zoals het hier hoort. De kamer is eigenlijk geen geld waard, er zit een rode spin op het bed en overal op het matras zit schimmel en lopen mieren over bed. Niet alleen het matras, ook het hout etc. Nu snappen we waarom er zoveel odour gespoten is..

Samoa is een land waar mensen sterk christelijk zijn, waar kinderen op het land werken met machetes, waar mensen vervoerd worden in de laadbak van auto's, waar ze met stenen naar hondjes en katjes gooien of gewoon katjes fijnknijpen, waar een kind gewoon een harde mep krijgt, waar ze boven op elkaar gaan zitten in de lokale bus, waar je moet stoppen voor varkens, paarden, honden of kippen op de weg, waar katjes en honden in je fale (open hutje) klimmen midden in de nacht, waar ze zand stelen van de stranden om asfalt te maken en waar homoseksualiteit ter strengste verboden is. (totdat het disco avond is dan kijk je je ogen uit en veranderen ze waar je bij staat en zijn mannetjes ineens vrouwtjes).

We huren een auto om het eiland te verkennen. Lalomanu is onze eerste bestemming. We slapen in een soort hutje op het witte strand aan zee. Het ziet er uit als een droom. We krijgen elke dag ontbijt en diner!! 😍

We ontmoeten veel leuke mensen en relaxen met elkaar. Calm your titties is de norm. We trekken overdag naar een trench, een natuurlijke waterbron onder een grot met heel maar dan ook heel helder water. Je gaat de trap af van ongeveer 15 meter stijl naar beneden om er te komen. We zien ook een andere cavepool waar we gaan zwemmen maar het is hoogtij dus helaas kunnen we de cave niet in. Verder snorkelen we en zien we vooral de bijzondere manier van leven in het land.

Na een aantal nachten is het tijd voor een nieuwe accommodatie op een andere plek. We komen aan en het is een grafbende. Alles is wederom beschimmeld, het is verlaten, stoelen liggen kapot op elkaar en wij hebben online alles al betaald. Het is blijkbaar al 4 jaar dicht. We weten niet wat ons overkomt! Dus opnieuw met hangende pootjes weer naar onze familie en vrienden bij de Fales.

We ontmoeten nu weer oude en nieuwe vrienden en vieren samen fiafianight. Het betekent traditional Samoan dance. Echt fantastisch!! Hoeveel plezier zij hebben in de dans en wat een conditie hebben ze in deze hitte, daar kan menigeen een voorbeeld aan nemen. We hebben daarna disco. (denk aan teenageparty achtige muziek).

Ondertussen hebben we het hele eiland wel gezien en doen we de auto terug. Dit betekent met de lokale bus naar onze bestemmingen. Ik kan je vertellen dit is hilarisch! 😂 We stappen op een centraal punt, onderweg tanken we de bus even (nouja 3 mannetjes), eventjes verder stopt de bus en doet iedereen boodschappen waarna we weer verder gaan. Mensen zitten op elkaar is en er is continu Samoaanse schlagermuziek op uit 1990 ongeveer.

Het land is erg religieus, dat betekent kerk op zondag met Pasen. Nette kleding in het dorp dragen, doe je dit niet dan tikken ze je op de kont. We gaan naar de kerk (dit is een heel gospel met mensen in prachtige witte jurken) met een aantal medereizigers en daarna tijd voor het boksgevecht tussen Joshua en Parker. Dit doen we bij wederom een Samoan family en hier zitten we met zn allen te juichen. Parker uit Samoa heeft overigens niet gewonnen. 🙄 We hebben wel weer een ticket teruggeboekt na 10 dagen ipv 3,5 week. De manier hoe zij met dieren omgaan past totaal niet in ons plaatje en aangezien we dierenliefhebbers zijn, gauw weer terug naar NZ. Ondanks dat de cultuur averechts op onze staat, was de gastvrijheid van de mensen hartverwarmend. Het voelde als een familie, samen met onze maatjes Charlie & Neill en Andy & Darnielle uiteraard. Al met al een mooie en interessante ervaring rijker🌏

2 Reacties

  1. De Buurvrouw:
    15 april 2018
    Weer prachtig verhaal wat je geschreven hebt ,en groot gelijk dat jullie verder gaan ,zou ik ook niet tegen kunnen.
    Veel plezier samen .
  2. Jan en Marijke:
    16 april 2018
    Dat was zeker weer een ervaring rijker mooi beschreven ook maar van die arme dieren en kinderen is minder daar zouden wij ook niet tegen kunnen nog veel plezier verder liefs van Jan en Marijke